Kendi kendine arkadaş olmak önemlidir

Ara ara kelimelerin peşine düşmek gibi  bir huyum var benim, çocukluktan gelen… Acaba nereden geliyor, kökeni nedir, anlamı nedir, basit bir kelime mi, türemiş mi yoksa bileşik mi diye iz sürerim. En son arkadaş kelimesine takıldım… aslında takılmadım, kelime önüme çıktı. İnternette izlediğim bir videoda arkadaş kelimesinin arka ve taş isimlerinden türediği anlatılıyordu. Eski zamanlarda atalarımız ok atarken sırtlarını yani arkalarını bir taşa dayıyorlarmış hatta sırttan yani arkadan vurulmamak için arkalarına bir taş bağlıyorlarmış. İşte sırt anlamına gelen arka ve ona bağlanan taş bir araya gelip arkataş kelimesini doğurmuş. Zamanla arkataş olmuş arkadaş. Güzel hikâye lâkin tarihte Türklerin arkalarına taş bağladığını ne duydum ne de öyle bir bilgiye rastladım. Bu anekdot büyük bir ihtimalle internette dolaşan gerçek olmayan ama bir o kadar güzel olan uyduruk bilgilerden biri sadece. Sahi, internet ortamında ne kadar çok sahte bilgi dolaşıyor, değil mi? Zaten leyla olan aklımız böylelikle bulandıkça bulanıyor…

Neyse dönelim arkadaş kelimesine. Araştırmalarımda ikinci bir anlatıya rastladım ve bu anlatım bana daha oturaklı, gerçekçi geldi. Diyorlar ki arkadaş kelimesi arka ve daş sözcüklerinden türemiştir. Arka sırt anlamına gelirken, daş eki de ortaklık, paydaşlık anlamında kullanılır. Dolayısıyla arkadaş demek sırttaşlık, birbirine sırt vermek, birbirini korumak, kollamak demektir. Ne kadar etkileyici bir anlam, ya da bana öyle gelmiştir kim bilir…

Sonra düşündüm de insanın arkadaşının olması önemlidir, değerlidir. Ancak insanın kendi kendine arkadaş olabilmesi asıl mühim olandır. Kendine arkadaş olan insan, yani kendine sırt çıkan, koruyup kollayan kişi kendisine şefkat ve anlayışla yaklaşır. Utanmak, kibirlenmek, kendine kızmak, kendini eleştirmek, kendini yermek, üzmek ve acı çekmek yerine kendisini sakinleştiren, iyi telkinlerde bulunan, teselli eden, sevgi ile kabullenen, saygılı ve affedici bir iç sese sahip olan insan en iyi arkadaşı bulmuştur benim nazarımda. Kendi kendine arkadaş olmayı başaran insan kendine hakim olur ve nerede, ne zaman, nasıl davranacağını kolaylıkla belirleyerek kendi yolunu çizer, bu da onun kaderi olur işte. Hiç fark ettiniz mi, kafamızın en çok karıştığı, yolumuzu kaybettiğimiz anlar kendimize düşman olduğumuz zamanlara denk düşer!

Mart 2025 / Gülsen ADALI